Er offentleglova tilpassa den moderne forvaltninga?

Hva lærer du?

Offentleglova gjev rett til innsyn i saksdokument og journalar. Omgrepa «dokument» og «saksdokument» er vide og teknologinøytrale og omfattar langt meir enn det ein nok til vanleg tenkjer på som dokument. Utviklinga i seinare år har likevel ført til at det kan reisast spørsmål ved om viktig informasjon no faktisk blir omfatta av lova. Enkelte organ har ikkje alltid ferdige «dokument» klare for innsyn i alle samanhengar, og mykje informasjon blir produsert og delt i nye formattypar og nye system. Korleis skal ein då praktisere innsynsretten? I mange tilfelle jobbar fleire forvaltningsorgan saman i digitale «samarbeidsrom», der det stadig blir produsert nye versjonar av dokument. Kva utgjer då saksdokumenta som er omfatta av innsynsretten, kva for unntaksreglar gjeld, og korleis skal dette handterast i praksis?

Ei anna utfordring er at mykje informasjon om enkeltpersonar kan vera tilgjengeleg på internett, til dømes gjennom «tradisjonelle» medium, sosiale medium og offentleg tilgjengelege saksdokument. Korleis kan ein då på best mogleg vis sikre at det ikkje blir røpa noko som er omfatta av teieplikt? Og kan og bør dette får konsekvensar for høvet til innsyn i til dømes lister over tilsette i organ og andre lister som inneheld personopplysningar?

Innlegget reiser spørsmåla, og du er invitert til å vera med på å finne svara.

Dette er et av temaene fra Kurs i offentleglova 2024.

Opptaket er tilgjengelig fra publisert dato som er 18. november 2024.